نقش توسعه پایدار و محیط زیست در مهندسی معماری با تحلیل چرخه عمر LCA |
کد مقاله : 1059-ST |
نویسندگان |
سعید بای *1، امیر گلرو2 1رئیس مرکز کارآفرینی شرق استان گلستان 2دانشیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر |
چکیده مقاله |
این مقاله مروری به بررسی نقش مهندسی معماری در تحقق اهداف توسعه پایدار میپردازد. با توجه به چالشهای زیستمحیطی و اجتماعی ناشی از رشد جمعیت و تغییرات اقلیمی، نیاز به رویکردهای پایدار در طراحی و ساخت بناها به شدت احساس میشود. معماری پایدار، که به عنوان یک گرایش نوین در این حوزه شناخته میشود، به دنبال کاهش اثرات منفی زیستمحیطی ساختمانها از طریق طراحی هوشمندانه و استفاده بهینه از منابع طبیعی است.این مقاله ابتدا به تعریف مفهوم توسعه پایدار و اهمیت آن در دنیای امروز میپردازد و سپس نقش مهندسی معماری را در تحقق این اهداف بررسی میکند. معماران با طراحی فضاهایی که هم از لحاظ زیستمحیطی و هم از نظر اجتماعی و اقتصادی پایدار هستند، میتوانند به ایجاد محیطهای زندگی بهتر کمک کنند. استفاده از مصالح بازیافتی، طراحی ساختمانهای بر و بهرهوری از منابع طبیعی بهینه، از جمله اقداماتی است که معماران میتوانند برای تحقق توسعه پایدار انجام دهند. همچنین، مقاله به بررسی روشهای مختلف طراحی پایدار، مانند طراحی انسان محور و استفاده از فناوریهای نوین، میپردازد که میتواند به و افزایش کیفیت زندگی ساکنان کمک کند. در نهایت، این مقاله بر اهمیت همکاری میان معماران، مهندسان و سایر ذینفعان برای ایجاد محیطهایی تأکید دارد که همزمان با طبیعت سازگار باشند و کیفیت زندگی انسانها را ارتقا دهند. با توجه به چالشهای موجود، این پژوهش نشان میدهد که مهندسی معماری نه تنها باید پاسخگوی نیازهای کنونی بشر باشد بلکه باید آیندهای پایدار برای نسلهای آینده نیز تضمین کند. |
کلیدواژه ها |
توسعه پایدار، مهندسی معماری، زیست محیطی ساختمان، LCA |
وضعیت: پذیرفته شده |